*Smoczyca nadal wisząc w powietrzu obserwowała ten pojedynek. Nagle poczuła zmianę wiatru. Co się dzieje?.. Popatrzyła w stronę, z której wiatr wiał mocniej. To była.. Jaskinia Cerbera.. Smoczyca przerażona patrzyła, jak kupka piachu się podnosi, podnosi.. Aż w końcu wychodzi z niej 5 metrowy pies z trzema głowami i ogonem zakończonym głową węża.
Szybko spojrzała w stronę bitwy i krzyknęła*:
- CERBER! - *Wrzasnęła przerażona.* - Cerber się zbudził!!!
*Wielki czworonóg nie miał sobie równych w walce. Wszak Cheche go przewyższała, on był silniejszy. Jego kroki powodowały niewielkie, ale wyczuwalne trzęsienie ziemi.*

*Spojrzał w czy demonowi.*
- Teraz tylko ja i ty bestio!
*Skoczył na niego i zaczął go rozszarpywać złowrogimi zębiskami.*

*Cheche ruszyła do walki z Cerberem. Zwinnie unikała jego ciosów i ziała ogniem jak i trucizną.
W końcu naskoczyła na jego łeb i spróbowała mu się wbić w tchawicę, jednak jego ogon ją prawie ukąsił. Była zmuszona odsunąć się od bestii. Rozważała, jag go teraz zaatakować. Zobaczyła, że Selene świetnie sobie radzi w boju. Spojrzała na nią, po czym ponownie naskoczyła na Cerbra, tym razem na jego ogon. Odgryzła wężowy łeb i teraz mogła spokojnie się zająć psem.. Jednak odsunęła się, aby Selene się już nim zajęła. Przecież taka bitwa rzadko się zdarza!*

- Nic z tego nie rozumiem - Ona była nim?!
*Wskazał na miejsce w którym leżał przed chwilą demon.*

Pani Nocy usiadła i zaczęła płakać łzami koloru srebrnego. Z każdą łzą obok Pana Światła wyrastał kolejny "księżycowy kwiat".
- To już koniec. Demon pokonany... Możecie już odejść i żyć własnym życiem. - powiedziała zapłakana bogini.